Thomas Bernhard

Ten pisarz, jak mało który potrafi w języku, poprzez swój rozpasany styl , oddać okropności tego świata, szaleństwo jakie tkwi wcale nie tak głęboko pod maską zdrowego rozsądku, naszego ucywilizowanego  tchórzostwa życia codziennego.

W swojej prozie Bernhard głównie ukazuje życie rodaków, tworząc obraz powojennej Austrii, za który pisarz spotkał się z powszechnym potępieniem, nie znoszących wytykania wad, zacietrzewionych w swojej arogancji i rozkochanych w swoim kraju ludzi.
 
Na jego styl jak i poruszane tematy z pewnością mocny ślad odcisnęły poważne choroby z którymi pisarz borykał się przez całe życie. Jako bohaterów swoich powieści najczęściej wybierał ludzi nieszczęśliwych, samotnych, chorych i na granicy obłędu, ale jednocześnie ludzi opętanych jakąś pasją, ideą aby w absurdzie swojego życia znale?ć ślad sensu.  
 
W swoim testamencie pisarz zabronił publikacji swoich utworów jak i wystawiania ich na scenie (był też znakomitym dramaturgiem) w Austrii do 2059. W Polsce znany jest głownie z dwóch powieści: „Wymazywanie” oraz „Zaburzenie ”