Historia powstania pierwszej książki o Harrym Potterze, jest już tak dobrze znana, że wręcz urosła do rangi legendy, w której trudno już oddzielić faktyczne wydarzenia od wszelkich ubarwień, jakie pojawiły się w głowach zafascynowanych czytelników i rozprzestrzeniły po świecie. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie abyśmy przypomnieli sobie, (nie starając się oddzielać zbyt wyra?nie prawdy od wyobra?ni), jak doszło do tego, że 26 lipca 1997 roku, nakładem wydawnictwa Bloomsbury ukazał się pierwszy tom pod tytułem Harry Potter i kamień filozoficzny.
Po zakończeniu studiów (romanistyka), dwudziestopięcioletnia Joanne Kathleen Rowling , pracując wówczas w Amnesty International jako sekretarka, postanowiła przenieść się do Manchesteru. Podczas powrotu pociągiem do Londynu z jednego z weekendowych wypadów, podczas którego szukała mieszkania, pomysł napisania książki o Harrym Potterze, jak to sama powiedziała, po prostu wpadł jej do głowy. Nie mogąc, z powodu braku długopisu (Rowling pó?niej mówiła, że była zbyt nieśmiała, aby pożyczyć długopis od któregoś ze współpasażerów) spisać na kartce rodzącego się w głowie pomysłu, przez cztery godziny intensywnie rozmyślała, aż wreszcie wszystkie szczegóły rozbłysły w moim umyśle i ten, czarno włosy, nieśmiały chłopak, który nie miał pojęcia, że jest czarodziejem, stawał się dla mnie coraz bardziej i bardziej prawdziwy. Rowling, pisała „Kamień filozoficzny” przez prawie każdy wieczór od pamiętnej jazdy pociągiem; powstawał manuskrypt, z fabułą rozrastającą się w różnych dziwnych kierunkach, przepełnioną zalążkami pomysłów co do przyszłej kariery Harry’ego w Hogwarcie, jak również wieloma wątkami, które nie znalazły się w ostatecznej wersji książki.
30 grudnia, zmarła matka autorki. Wydarzenie to, jak sama Rowling przyznała, miało kolosalne znaczenie dla niej, ale również i dla książki o Harrym Potterze. Dziewięć miesięcy pó?niej, starając się uciec od żałoby, wyjechała do Portugali, gdzie zatrudniła się jako nauczycielka języka angielskiego, licząc na to, że godziny pracy (nauczała popołudniami i wieczorami) nie będą kolidować z pracą nad wciąż rozrastającym się tekstem pierwszej części. Liczyła na to, że wracać do Anglii będzie z gotową książką.
Na wyspę wróciła w 1994 roku, po tym jak rozpadło się jej małżeństwo z portugalskim dziennikarzem Jorge Arantesem. Wróciła z wciąż nieukończonym tekstem pierwszego tomu oraz z córką - Jessicą. Zamieszkała w Edynburgu . Czas na pisanie książki musiała wykradać z czasu jaki poświęcała na opiekę nad dzieckiem, co prowadziło do tego, że jak sama wspominała: jeśli tylko Jessica, zasnęła w swoim wózku, pędem wpadałam do najbliższej kawiarni i pisałam jak szalona. Pisałam w każdy wieczór, sama pó?niej przepisując to na maszynie. W pośpiechu, lecz z niezwykłą dbałością, książka została wreszcie napisana.
Rowling wysłała trzy pierwsze rozdziały do agenta i otrzymała je tak szybko z powrotem, że podejrzewała, że zostały one odesłane w tym samym dniu, w którym przyszły. Następnym agentem do którego wysłała rozdziały, był Christopher Little (pó?niej autorka przyznała, że wybrała go ponieważ podobało jej się jego nazwisko: „little” znaczy „mały”). Tym razem jednak, w odpowiedzi, otrzymała prośbę o przejrzenie całości tekstu. Szukanie wydawcy zajęło prawie rok, aż wreszcie w sierpniu 1996 Christopher zadzwonił do pisarki z informacją, że wydawnictwo Bloomsbury zamierza wydać jej powieść.
I wtedy, ponad dziesięć lat temu, pierwsi czytelnicy mogli zapoznać się z tekstem opowiadającym niesamowitą przygodę młodego chłopca, który w dniu swoich jedenastych urodzin, z ust dziwnie wielkiego mężczyzny dowiaduje się, że jest czarodziejem… Co się potem wydarzyło, zarówno w książce jak i w życiu, wszyscy wiedzą. Niezwykła popularność cyklu o Harrym Potterze, nad którego fenomenem głowią się już nie tylko krytycy, ale i kulturoznawcy, socjologowie, psychologowie; ekscytacja z jaką wyczekiwany był każdy następny tom; pięć zekranizowanych do tej pory części cyklu i około 325 milionów sprzedanych egzemplarzy wszystkich sześciu tomów na całym świecie (saga Harry’ego Pottera, przetłumaczona została nawet na łacinę).
J. K. Rowling, jest nie tylko autorką serii o Harrym Potterze. Oprócz tego wydała, trzy inne - równie magiczne powieści: Quidditch przez wieki, Fantastyczne zwierzęta i jak je znale?ć oraz Opowieści Barda Beedle’a (ta ostatnia pozycja, napisana została w 2007 roku i nawiązuje do książki, która pod tym samym tytułem, pojawia się w ostatniej – siódmej – części Harry’ego Pottera; książka została wydana tylko w siedmiu egzemplarzach. Każdy z nich to własnoręcznie ilustrowany przez autorkę manuskrypt, oprawiony w skórę, zdobiony srebrnymi okuciami i kamieniami półszlachetnymi. Sześć z nich Rowling podarowała osobom, bardzo ważnym dla siebie jak i mającym, jej zdaniem, duży wpływ na powstanie serii książek o Harrym Potterze, siódma natomiast wystawiona została na aukcję).
Ostatni tom przygód Harry’ego Pottera trafia do księgarń. Czy będzie rzeczywiście ostatni, czy, jak sugeruje sama autorka, będzie jeszcze jedna opowieść o Harrym – czas pokaże, miłośnicy książek Rowling pewni powinni być jednego: w świecie tej magii wszystko jest możliwe.
