30 III 1844 urodził się Paul Verlaine

Był znanym i uznanym poetą , piszącym wiersze wyróżniające się muzycznością i klasyczną budową. Publiczność oczekiwała ,czytała i chwaliła jego poezje. Do czasu . ta bajka poety skończyła się  kiedy poznał i związał się z wielkim rewolucjonistą poetyckiej wyobraźni – Rimbaudem (opisano to równiż w świetnej ksiązce "Rimbaud.Mój syn")

Uporządkowany świat Verlaine’a rozsypał się wtedy jak domek z kart (pokazuje ten rozpad Agnieszka Holland w filmie „Całkowite zaćmienie”), liczyło się jednak tylko przebywanie z Rimbaudem, szalony wir młodego , nieuporządkowanego życia, które nie pisało poezji , które poezją żyło, oddychało, które samo było poezją! Wybuchową i zbyt ciężko strawną dla spokojnych, statecznych mieszczańskich umysłów dziewiętnastowiecznej Francji.

Dla Verlaine’a ta szalona przygoda skończyło się procesem i  więzieniem , może zaćmieniem umysłu  w jego późnych latach, może też miała swój wpływ na alkoholową chorobę-  zupełnie jakby po tym doświadczeniu powrót do normalnego życia został mu odmówiony na zawsze.

Dla tych, którzy z poezją Verlaine’a będą mieli okazję zetknąć się pierwszy raz, krótka próbka muzyki jego wierszy.

Wielki, czarny sen
Rzuca na mnie cienie;
świat gdzieś znika ten,
O zaśnij, pragnienie!

Nic nie widzi wzrok,
Pamięć moja ginie;
Duszę kryje mrok
W tej dziwnej godzinie!

Jestem niby łódź
Falą kołysana;
Pragnień mych nie budź,
Nocy nie przespana!